Terug in Bogota

1 augustus 2016, Bogota 23:45 plaatselijke tijd

Gisteren hebben we onze laatste dag in Cartagena gehad. We zijn onze dag rustig begonnen met het ontbijt. Hierna hebben we voor de laatste keer het strand bezocht. Zoals elke keer werden we belaagd door hordes verkopers die ons een tentje wouden verkopen. Als ras echte Colombiaan heb ik ze met de woorden " No estoy intersando" duidelijke gemaakt dat we geen interesse hadden. Omdat het zondag was stond bijna het hele strand vol met tentjes. Verkopers hadden zoveel onderlinge concurrentie dat het op een gegeven moment uit de hand liep. 1 van de verkopers trok een tentstok van een andere verkoper uit de tent en ging hem hiermee bijna te lijf.

Wij als (ramp) toeristen hebben vol verbijstering toe gekeken. Toen de boel was gesust door anderen zijn we de zee in gegaan. Helaas waren er geen hoge golven maar moesten we het doen met enkel dobberen in het rustige water. ook leuk! Na een uurtje hebben we de zee verruild voor het zwembad en hebben hier nog enige tijd gedobberd in de zon. Nadat we het zwembad uit zijn gegaan heeft iedereen gedoucht en hebben we geluncht. Na de lunch hebben we heerlijk een paar uur voor ons zelf genomen. Ons plan was om aan het eind van de middag nog een laatste maal het oude centrum in te gaan en nog wat souvenirs te kopen. Een half uur voor we weg wouden gaan ging het plots heel hard regenen. Maar gelukkig is dit Colombia en kan het even bijna tropisch hard regenen daarna weer heerlijk weer zijn. Dit was dan ook het geval of nou ja het was droog.

Voor het eerst hebben we een Uber taxi genomen. Dit werkt echt prima. Binnen 2 minuten stond er een jongeman voor het appartementen complex in een nieuw ogende Mazda 3. Voor het eerst in Colombia hebben we een rustige rit gehad! Toen we eenmaal in het centrum waren zijn we opgesplitst. Eline en ik wouden nog naar de juwelier en naar andere winkel voor hele mooie koffie koppen. We hebben 4 dagen getwijfeld of we de koffie koppen moesten kopen, maar we denken spijt te krijgen als we ze niet hadden gekocht. Na het winkelen zijn we uit eten geweest bij "Stefano's Bistro". Via tripadvisor hebben we dit restaurant gevonden. De recensies waren zo daverend dat het wel moesten proberen. Geen woord van de recensies was gelogen. Voor de zoveelste keer in Colombia hebben we heerlijk gegeten.

Toen we eenmaal terug in het appartement waren heeft iedereen rustig aan zijn spullen weer ingepakt en hebben we series gekeken.

Vanmorgen hebben we de laatste spullen ingepakt en het appartement een beetje opgeruimd. Onze verhuurder had een taxi rit naar het vliegveld van Cartagena geregeld. Een vrouw van midden 60 heeft ons netjes opgehaald en weggebracht. Ze was zo enthousiast dat het leek als of ze ons al jaren kende.

Dit was onze 5e vlucht sinds we naar Colombia zijn vertrokken. Geen vliegveld heeft tot nu toe de zelfde regels wat betreft je handbagage. Dit keer hoefde we zelfs geen sieraden of riemen af te doen. Omdat mama in een rolstoel zat konden we natuurlijk ook overal vooraan in de rij gaan staan. Dit scheelt een hoop staan in rijen en verveling. Omdat we nog 3 kwartier voor het boarden hadden zijn Papa en Eline broodjes gaan bestellen bij de Subway. Ze hadden amper besteld of een Avianca airline medewerker kwam mama ophalen. Omdat ze "invalide" is moest zij meteen aan boord. Ik ben snel naar Eline toe gelopen en heb onze lunch laten inpakken. Je mag eigenlijk geen eigen voedsel mee brengen aan boord, maar we hebben dit maar even aan onze laarzen gelapt. (BOEFJES!) We zouden eigenlijk nog ruim een half uur de tijd hebben om te lunchen maar ja omdat mama al aan boord moest kon dit niet meer. Direct na het opstijgen hebben we heerlijk met z'n vieren geluncht. Van rechts voelde ik mensen jaloers naar ons kijken.

Na een uur vliegen waren we terug in Bogota. Deze keer had mama geen rolstoel en zijn we rustig de horde gevolgd naar de bagage band. Bij de bagage band aangekomen kwamen onze tassen vrij snel, maar mama's eigen rolstoel kwam maar niet. We hebben nog 20 minuten gewacht voor we een medewerker hebben aangesproken. Deze zou het voor ons uitzoeken. Na enige tijd kwam hij ons vertellen dat ze mama's rolstoel in Cartagena in het verkeerde vliegtuig hebben geplaatst. En dit toestel ging niet naar Bogota. Mama heeft verschillende papieren moeten invullen en de medewerker beloofde ons dat we morgen worden herenigd met mama's rolstoel. Na bijna 1.5 uur oponthoud konden we eindelijk een taxi zoeken om naar ons appartement toe te gaan. Dit appartement ligt in de buurt van het hotel waar we de eerste dagen zijn verbleven. Eline en ik zijn bijna meteen naar een winkel gegaan voor wat drinken. Je krijgt echt dorst van vliegen en oponthoud. We hebben hierna nog wat gerust en daarna is papa boodschappen gaan doen. Eline en mama hebben bij een fruitzaakje vers fruit gehaald. Ik ben in het appartement gebleven en heb een tukje gedaan. Toen ik wakker werd ben ik een sigaret gaan roken. Toen ik buiten stond kwamen Eline en mama al weer aangelopen en die vertelde dat mama's rolstoel was afgeleverd. Ik ben er 2 minuten daarvoor met mijn duffe kop gewoon langs gelopen.

Vanavond hebben Eline en ik gekookt. Het is een beetje behelpen met de ingrediënten en het keukengerei. Maar we hebben een prima pasta gemaakt! Na het eten hebben we het weer rustig aan gedaan en hebben we opnieuw series gekeken. Terwijl ik dit schrijf zit ik op bed. Iedereen slaapt al. Maar ik heb nog een slaap. Ik ga nog wat netflixen en zo ook maar een slapen.

Welterusten Colombia!